Broeinest

Produktdetails

Verlag

De Crime Compagnie

Erschienen

2015

Sprache

Dutch; Flemish

Seiten

269

Infos

269 Seiten

ISBN

978-94-6109-228-1

Kurztext / Annotation

BROEINEST Quotes: 'Leest als een trein!' - Midi 'Goed uitgewerkt: schuld blijft, en wreedheid kent geen genade, toen niet en nu niet.' - de Volkskrant 'Niet alleen realistisch en intrigerend, maar ook psychologisch raak getroffen.' - Crimezone 'Den Hollander slaagt erin de lezer van de eerste tot de laatste bladzijde aan het boek te kluisteren. Haar beste boek tot nu toe.' - De Telegraaf Het is geen van de kinderen Van Dalen gelukt om aan de terreur van hun vader te ontkomen. Over de gevolgen praten ze zo weinig mogelijk. De gewapende vrede in de familie krijgt het zwaar te verduren als dochter Thea op een ochtend wordt neergeschoten. Hoewel ze de aanslag overleeft, worden de verschillen tussen de familieleden blootgelegd en ontstaan er definitief twee kampen. Dan wordt Esther, de oudste dochter, dood aangetroffen...

Loes den Hollander (Nijmegen, 1948) begon haar loopbaan als auteur toen zij in 2001 een verhalenwedstrijd van Libelle won. In 2006 sloot zij haar werk als directeur van een gezondheidsinstelling af, en in datzelfde jaar debuteerde zij met de literaire thriller Vrijdag. Tot dusver verschenen er achttien thrillers, een roman, drie bundels met korte verhalen en drie novelles. Van haar boeken zijn in totaal al meer dan 850.000 exemplaren verkocht. In 2013 werd zij door de CPNB gevraagd de geschenknovelle voor de Maand van het spannende boek te schrijven.

Textauszug

3

Het zijn een man en een vrouw. De vrouw heeft duidelijk de leiding.

'Linda de Waard,' stelt ze zich met een krachtige handdruk voor. 'Rechercheur. Dit is mijn collega Dirk van Galen.'

Johan wendt zich direct tot de man. 'Gaat u dit onderzoek leiden?' wil hij weten.

Dirk grinnikt in de richting van Linda. 'Dat is de baas, meneer, ik kom pas kijken.'

Op Johans voorhoofd verschijnt de bekende irritatierimpel. 'Mmm,' bromt hij. Hij keurt de vrouwelijke rechercheur geen blik waardig en gaat zitten. Linda vraagt hun om beurten wie ze zijn en welke relatie ze met het slachtoffer hebben. 'Wie kan ons vertellen welke personen er in huis waren op het moment dat uw zus beschoten werd?' vraagt ze aan Simon. Die wijst naar Harm.

Harm knikt. 'Ik zou vandaag onkruid verwijderen in de achtertuin,' zegt hij. 'En ik was uitgenodigd voor de koffie en de lunch. De oude meneer Van Dalen is jarig,' verklaart hij.

Linda knikt. 'Maar u was niet aanwezig op het moment dat er geschoten werd?' Harm schudt zijn hoofd. 'Ik was even naar het dorp om slagroom te halen.'

'En wie waren er in het huis?'

'Meneer Van Dalen, dus. Hij werd net verzorgd door de zuster van de thuiszorg. Thea was er, de vrouw die neergeschoten is. En Anna, een andere dochter van de oude meneer.'

'Toen u vertrok om slagroom te halen, hebt u toen iets verdachts gezien?'

Harm schudt zijn hoofd. 'Niets, helemaal niets. Niets wat anders was dan anders.'

'Was er verkeer op de weg? Hebt u ergens een onbekende auto stil zien staan?'

Harm schudt opnieuw zijn hoofd. 'Nee,' zucht hij, 'nee. Ik heb niets gezien. Toen ik naar het dorp fietste ben ik geen enkele auto tegengekomen. Maar dat zegt natuurlijk niets. Het enige wat ik u kan vertellen is dat iemand met een enorme noodgang wegscheurde, in de richting van Oosterland.'

'Waar is het andere zusje?' wil Linda weten.

'Ze ligt op bed,' mengt Johan zich nu in het gesprek. 'We hebben haar een tablet valium gegeven, dat krijgt ze vaker als ze te opgewonden raakt. Ze heeft Thea daar onder het bloed zien liggen, weet u.'

'Kan ik haar spreken?' Het wordt even stil na deze vraag van Linda de Waard. Die kijkt iedereen fronsend aan.

'Anna is zwakbegaafd,' verbreekt Simon de stilte. 'Al mag je die term tegenwoordig geloof ik niet meer gebruiken. Maar u begrijpt wat ik bedoel?'

Linda knikt. 'Weet u of ze de dader gezien heeft?' vraagt ze aan Simon.

'Voor zover ik begrepen heb niet. Maar daar weet jij meer vanaf,' wendt hij zich tot Harm.

'Ze vertelde dat ze naar de kelder was gegaan, om naar de appeltaart te kijken,' zegt Harm. 'Door het kelderraam hoorde ze Thea op het erf haar naam roepen. Toen was er een knal. Dat is wat ik uit haar woorden heb begrepen. Ik denk dat ze naar boven en naar buiten is gerend, want toen ik het erf opreed stond Anna stokstijf tegen de keukendeur te hijgen en "pief, paf, poef" te gillen.'

'Heeft iemand van u enig idee wie uw zus zou willen vermoorden?' vraagt Linda aan Johan, Simon en Esther.

'Vermóórden?' schrikt Esther. 'Heeft iemand haar willen vermóórden?'

'Misschien,' antwoordt Linda de Waard. 'Wat had ú dan gedacht dat er aan de hand zou zijn?'

Esther slikt een paar keer en schraapt haar keel. 'Ik dacht, een ongeluk of zo. Een insluiper die door Thea werd betrapt. Ik zeg het zó vaak tegen haar: hou de deuren eens wat beter op slot. Alles ligt hier gewoon voor het grijpen. Vroeger kon dat allemaal, maar tegenwoordig moet je uitkijken. Je komt niet alleen maar in de stad allerlei vreemde mensen tegen. Hier ook, hoor. Buitenlanders en zo. Ik wil natuurlijk niet discrimineren maar toch... Dit is het laatste huis van het dorp. Je bent hier zó weg als je wilt vluchten, dat zie je nu wel. Je bent kwetsbaar.' Ze zwijgt abrupt en kijkt de rechercheur een beetje verwilderd aan. 'Thea heeft geen vijanden, écht niet,' gaat ze verder. 'Waar moet ze die vanda

Beschreibung für Leser

Unterstützte Lesegerätegruppen: PC/MAC/eReader/Tablet